شهرک المهدی - جبرئیل

وبلاگی برای تو

شهرک المهدی - جبرئیل

وبلاگی برای تو

شهرک المهدی - جبرئیل - عکس های عاشقانه - عکس های عارفانه

سلام

در این پست عکس های عاشقانه و عارفانه گذاشتم

هر کس دوست داره میتونه در ادامه مطلب همه این عکس ها رو دانلود و یا تماشا کنه.

نگاه نکنید ضرر کردید!!!

اینم از عاشقانه ترین عکس ها و کارتپستال ها که من شخصا خودم نظیرشون رو ندیده بودم.

برای دیدن عکس ها با کیفیت بالا روی آنها کلیک کنید..

تا تو هستی و غزل هست دلم تنها نیست

محرمی چون تو هنوزم به چنین دنیا نیست

از تو تا ما سخن عشق همان است که رفت

که در این وصف زبان دگری گویا نیست

خوشبختی مثل پروانه است

اگه دنبالش بری فرار میکنه

ولی اگه بایستی رو سرت میشینه

برات آرزوی یک دنیا پروانه دارم

زنده بودنم با تو بودن است و نفس کشیدنم به هوای توست دوستت دارم

دیده ام خورشید را در خواب ، تعبیرش تویی

خواب در یاد شب مهتاب ، تعبیرش تویی

خوب من خواب تو را دیدن در این دنیای بد

چون گل روییده در مرداب ، تعبیرش تویی

عشق گلی است که اگر آن را به قصد تجزیه و تحلیل پرپر کنید ، هرگز قادر نخواهید بود که آن را دوباره جمع کنید

طنین نبض بارانی / بلوغ چشمه سارانی / تو را من دوست می دارم / و می دانم که می دانی

آخر عمر در دلم خواهی ماند

تنها تو چراغ محفلم خواهی ماند

ای پاکترین زلال جوشان دلم

ای آینه در مقابلم خواهی ماند

سلول انفرادی من سینه ی من است / تنها خیال سرخ تو گنجینه ی من است

این طرف مشتی صدف ، آنجا کمی گل ریخته

موج ماهی های عاشق را به ساحل ریخته

زاهدی با کوزه ای خالی ز دریا بازگشت

گفت خون عاشقان منزل به منزل ریخته

نبض قلبم در فراقت بیقراری میکند / در هوای دیدنت لحظه شماری میکند

برای چشم عاشق تو نامه پست میکنم

همیشه آن تبسمی که میل توست میکنم

غم شکستن من و تو هم تمام میشود

فکر راه را نکن ، خودم درست میکنم

با رفیقت مثل چتر رفتار نکن که هر وقت بارون بند اومد ، فراموشش کنی

هر روز بی تو روز مباداست ، روزی شبیه به امروز ، روزی شبیه به دیروز ، روزی شبیه به فردا

مانده ام در حسرت بالا بلایی روز و شب

جان دهم از دوری دیر آشنایی روز و شب

عاشقانه کو به کو شهر شما را گشته ام

تا بیابم شاید از تو ردپایی روز و شب

دلخوشم با خاطرات هر شب تو روزها

بی تو دارم با دل خود ماجرایی روز و شب

در آن درگه عشق چه محتاج نشستم / تو هر شام مهتاب به یادت شکستم

می زند باران نفرت بر پشت شیشه / حکم قلبم را نوشتن تنهایی تا به همیشه

ذوقم که میرسد به تو فعال میشود

دور از تو خاک میخورد و چال میشود

این عاشق خجالتی از شرم چشمتان

هر وقت میرسد به شما لال میشود

فدایت ای گل زیبای هستی

نمیدانم کجا بی من نشستی

قشنگی های فردایم تو هستی

یگانه گنج دنیایم تو هستی

سهم من از تو دوریه تو لحظه های بی کسیم / قشنگی قسمت ماست که ما بهم نمی رسیم

کجا دنبال مفهومی برای عشق می گردی / که من این واژه را تا صبح معنا می کنم هر شب

تنها صدای قلب تو حرمت خون منه / کاشکی بدونی خواستنت به قیمت جون منه

اینجا برای از تو نوشتن هوا کم است

دنیا برای از تو نوشتن مرا کم است

گاهی تو را کنار خود احساس می کنم

اما چقدر دل خوشی خواب ها کم است

خواهی که جهان در کف اقبال تو باشد / خواهان کسی باش که خواهان تو باشد

گفته بودی درد دل کن گاه با هم صحبتی

کو مهربان راز داری کو دل پر طاقتی

شمع وقتی داستانم را شنید آتش گرفت

شرح حالم را اگر نشنیده باشی راحتی

توان گفتن آن راز جاودانی نیست

تصوری هم از آن باغ ارغوانی نیست

پر از هراس و امیدم که هیچ حادثه ای

شبیه آمدن عشق ناگهانی نیست

زندگی چون خورشید می کند از پس نیزار طلوع ، گل سرخی رویید ، در من اینک خندید غنچه ای از امید ، ای خوشا ابر شدن باریدن ، ای خوشا رود شدن جوشیدن ، کلبه ای باید ساخت در میان دل دوست ، زندگی شیرین است ، زندگی شیرین است

لحظه های خسته ام را بی نگاهت رنگ نیست / در فضای سینه ام جز یاد تو آهنگ نیست

امشب ای ماه به درد دل من تسکینی

آخر ای ماه تو هم درد من مسکینی

تو هم ای بادیه پیمای محبت چون من

سر راحت ننهادی به سر بالینی

چو شب به راه تو ماندم که ماه من باشی / چراغ خلوت این عاشق کهن باشی

گفتی مرا از خویش می ترسانی ای یار

وقتی به دریا ها مرا می خوانی ای یار

ترسان من ! گفتم که بگذار این چه و چون

چندم از این تردید می ترسانی ای یار

عشق رازی ست که خورشید به بارانش گفت

نیز رمزی ست که شقایق به گلستانش گفت

ای که ایمان به کسی داری و چیزی بی شک

عشق بود آنچه دلت با همه ایمانش گفت

ما چون دو دریچه روبروی هم

آگاه ز هر بگو مگوی هم

هر روز سلام و پرسش و خنده

هر روز قراره روز آینده

اکنون دل من شکسته و خسته ست

زیرا یکی از دریچه ها بسته ست

پیامی میزنم اینک برایت

به جبران پیام های زیادت

از آن بابت پیامی می فرستم

بدانی بنده هم هستم بیادت

مرا آن دل که بر دریا زنم نیست

ز پا این بند خونین برکنم نیست

امید آن که جان خسته ام را

به آن نادیده ساحل افکنم نیست

دیدن تو عشق منه / نگاه تو عمر منه / لبخند تو گنج منه / ندیدنت رنج منه

دیدن دوباره ی تو واسه من آغازه / اوج شادی پرنده ، لحظه ی پروازه

تو یعنی یک کبوتر را ز تنهایی رها کردن / خدای آسمان ها را به آرامی صدا کردن

با هیچ بارانی ردپایت از کوچه های قلبم پاک نمی شود

بگذار سرنوشت هر راهی را که می خواهد برود ، راه ما جداست ، ابرها هم هرچه می خواهند ببارند ، چتر ما خداست

می نویسم خاطرات از روی درد / تا بدانی دوریت با من چه کرد

آنکه هر روز هوس سوختن ما می کرد / کاش امروز بود و تماشا می کرد

۴۳

عاشق شدم و محرم این کار ندارم

فریاد که غم دارم و غمخوار ندارم

بسیار شدم عاشق از این پیش

آن صبر که هر بار بود این بار ندارم

آمدی از اشتباه اینجا به راه دیگری / باز شادم کن شبی با اشتباه دیگری

میگم شبا ستاره ها تا میتونن دعات کنن / نورشونو بدرقه ی پاکی خنده هات کنن

طعنه بر طوفان مزن ، ایراد بر دریا مگیر / عاشق ساحل شدن موج را دیوانه کرد

هیچ صبحانه ای طعم لبخند نخواهد داد ، از فردا ، حالا که ساز می روم می روم میزنی ، خورشید بی عسل نگاهت هر صبح از طلوعش پشیمان خواهد شد

میخوام که عاشقت بشم

گل شقایقت بشم

دلم واست تنگ شده بود

گفتم مزاحمت بشم

دوستی یعنی که ما باور کنیم ، یک دل دیگر ارادتمند ماست

این عشق است که میسازد و می سوزد و شاید ترانه ایست که هردم آوایش در دل جاریست ، لیکن هرچه هست زیباست

اگر تنها گناهم دوست داشتن توست ، تنها گناهی است که توبه نخواهم کرد

ما که از آوار و ترکش همه رو به جون خریدیم / تو بگو همسنگر من ، ما تقاص چی رو میدیم ؟

یه حساب در بانک مهر و صفا باز کن تا من میلیون ها بوسه به حسابت واریز کنم ، یادت نره حساب جاری باز کنی

قفسم را مشکن ، تو مکن آزادم ، گر رهایم سازی ، به خدا خواهم مرد ، من به زنجیر تو عادت دارم ، تو محبت کن بگذار تا عمریست ، من بمانم چو اسیری به حریم قفست

۵۵